ഇരുട്ടില് അകലെ
നിലവിളി പൊങ്ങും
കരാള നിശീഥങ്ങള്
ചൂഴുന്ന നേരം
മുഴുഭ്രാന്തിന് വക്കില്
വഴുതാതെ നില്ക്കാന്
പിടിക്കുന്ന കച്ചി-
ത്തുരുമ്പും നശിക്കെ
കൊലക്കത്തികള് രാകി
നില്ക്കും മനുഷ്യര്
പുനരെന്നെ വന്നു
പുണരാന് ശ്രമിക്കെ
ഒളിച്ചു കളിക്കും
വിധിയുമീ ഞാനും
ഒരു വേള നേരെ
വരുന്നോരു നേരം
കിനാവില് സുഗന്ധം
വിതറും കവിതാ-
പരാഗങ്ങള് കാറ്റില്
അനാഥം അലയെ
വിഷുപ്പക്ഷി പാടി-
ത്തളരെ, വിഷാദം
നിഴല് മൂടിയെന്നില്
മിഴിനീര് പൊഴിക്കെ
അകമെ തിളക്കും
ചുടുചോരയെല്ലാം
ഞരമ്പിന് മുറിവില്
ഒലിക്കുന്നു വീണ്ടും
പിറകില് നശിച്ച
പുരാവൃത്തമെല്ലാം
അറയ്ക്കും മണത്തോടെ
തൂങ്ങുന്നു വീണ്ടും
മിഴിയില് കരുണാ-
സമുദ്രങ്ങള് വറ്റി-
ക്കടയുന്നു, കണ്കള്
അടയുന്നു വീണ്ടും
ഒഴിയുന്ന സ്നേഹ-
ചഷകങ്ങള് ചുറ്റും
തനിയെ ഉടഞ്ഞു
ചിതറുന്നു വീണ്ടും
മദം പൊട്ടി നില്ക്കും
മുകിലിന് മുരള്ച്ച
ഉറക്കത്തിലെന്നെ
ഉണര്ത്തുന്നു വീണ്ടും
ജയിക്കുവാന് തോല്ക്കാന്
ജീവിക്കാന് മരിക്കാന്
മനസ്സിന്റെ വാതില്
അടയ്ക്കുന്നു വീണ്ടും
നിലവിളി പൊങ്ങും
കരാള നിശീഥങ്ങള്
ചൂഴുന്ന നേരം
മുഴുഭ്രാന്തിന് വക്കില്
വഴുതാതെ നില്ക്കാന്
പിടിക്കുന്ന കച്ചി-
ത്തുരുമ്പും നശിക്കെ
കൊലക്കത്തികള് രാകി
നില്ക്കും മനുഷ്യര്
പുനരെന്നെ വന്നു
പുണരാന് ശ്രമിക്കെ
ഒളിച്ചു കളിക്കും
വിധിയുമീ ഞാനും
ഒരു വേള നേരെ
വരുന്നോരു നേരം
കിനാവില് സുഗന്ധം
വിതറും കവിതാ-
പരാഗങ്ങള് കാറ്റില്
അനാഥം അലയെ
വിഷുപ്പക്ഷി പാടി-
ത്തളരെ, വിഷാദം
നിഴല് മൂടിയെന്നില്
മിഴിനീര് പൊഴിക്കെ
അകമെ തിളക്കും
ചുടുചോരയെല്ലാം
ഞരമ്പിന് മുറിവില്
ഒലിക്കുന്നു വീണ്ടും
പിറകില് നശിച്ച
പുരാവൃത്തമെല്ലാം
അറയ്ക്കും മണത്തോടെ
തൂങ്ങുന്നു വീണ്ടും
മിഴിയില് കരുണാ-
സമുദ്രങ്ങള് വറ്റി-
ക്കടയുന്നു, കണ്കള്
അടയുന്നു വീണ്ടും
ഒഴിയുന്ന സ്നേഹ-
ചഷകങ്ങള് ചുറ്റും
തനിയെ ഉടഞ്ഞു
ചിതറുന്നു വീണ്ടും
മദം പൊട്ടി നില്ക്കും
മുകിലിന് മുരള്ച്ച
ഉറക്കത്തിലെന്നെ
ഉണര്ത്തുന്നു വീണ്ടും
ജയിക്കുവാന് തോല്ക്കാന്
ജീവിക്കാന് മരിക്കാന്
മനസ്സിന്റെ വാതില്
അടയ്ക്കുന്നു വീണ്ടും
മനസ്സിന്റെ വാതില്
ReplyDeleteഅടയ്ക്കുന്നു വീണ്ടും
തുറക്കുന്നു വീണ്ടും
:)
ReplyDelete