7/8/10 നു എഴുതിയ കവിത
----------------------------------------
കളഞ്ഞു പോയ
ഒരു വെള്ളിനാണയം
ഇരുട്ടില്
തിരയുന്നതിനിടയിലാണ്
ആരോ എന്റെ ചുമലില്
കൈ വെച്ചത്
തലയുയര്ത്തി നോക്കിയപ്പോള്
അതു നീയായിരുന്നു.
“നന്ദി സുഹൃത്തെ”
നിന്റെ തുളഞ്ഞ കൈവെള്ളയില് നിന്നും
ചോര എന്റെ തോളില് വാര്ന്നു
പതുക്കെ ഞാന് എഴുന്നേറ്റു
നിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി.
പണ്ട്
എനിക്കതിനു കഴിയുമായിരുന്നില്ല.
മുള്ളു കൊണ്ട്
രക്തം കിനിയുന്ന തലയില്
ഞാന് തലോടി.
പാറിപ്പറന്ന മുടി ഒതുക്കി
വേദന കടിച്ചമര്ത്തി
നീ ചിരിച്ചു.
“നീ ഇന്ന് ലോകത്തിന്റെ കണ്ണില്
വെറുക്കപ്പെട്ടവനായിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു
ഉള്ളില് ഊര്ന്നു വീണ
നടുക്കം മറച്ചു ഞാന് പറഞ്ഞു
“സാരമില്ല പ്രഭോ !
ദേവഹിതം നിറവേറിയല്ലോ ”
“ലോകം നിന്നെ കല്ലെറിയുമ്പോള്
നിന്നെ നിന്ദിക്കുമ്പോള്
നിന്റെ നേര്ക്ക് തുപ്പുമ്പോള്
മനം നൊന്തു,
കരളലിഞ്ഞു വിളിക്കുവാന്
നിന്റെയും കര്ത്താവായി
ഞാന്
കൂടെ ഉണ്ടെന്നു വിശ്വസിക്ക!!”
കളഞ്ഞു പോയ
ആ വെള്ളിനാണയം
ഞാന് ഇതാ
കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു
ഓസ്കാർ വൈൽഡ് എഴുതിയ സ്വാർത്ഥിയായ രാക്ഷസൻ ഓർമ്മയിലേയ്ക്ക് വരുന്നു ദിലീപ്... കൂട്ടത്തിൽ ഒരു മുപ്പതു വെള്ളിക്കാശിന്റെയും
ReplyDeleteകളഞ്ഞുപോയ നാണയം കണ്ടെത്തിയ ഒരാളിന്റെ സന്തോഷം
ReplyDeleteNandi Achuthan Mash, Ajith....
ReplyDeleteനാണയം കിട്ടിയല്ലോ ... സന്തോഷം
ReplyDelete